پسرکم، اینکه من هر وقت می روم خرید یک گوشه ی ذهنم همیشه دنبال هدیه ای هر چند کوچک برای بابا محمد جانت هستم، یعنی دوست داشتن، یعنی همیشه و همه وقت حواست به کسی که دوستش داری باشد. 

یا اینکه بابا محمد جانت همیشه حواسش پی مهیا کردن آسایش من و توست یعنی عشق عزیزکم.

و حتی همین لقمه های کوچک خوراکی که همیشه اولینش را با آن شور کودکانه توی دهان بابا جانت میگذاری و یا بوسه های شیرینی که هدیه صورت خسته مامان بعد از یک روز کاری پر مشغله می کنی، اینها خودِ خودِ خوشبختی و عشق است گوشه دلم.

قدر دان اینها باشیم سه تایی مان الهی. عشقمان عمیق و پایدار پسرکم:)